ჰალფდან რაგნარსონი
From Wikipedia, the free encyclopedia
ჰალფდან რაგნარსონი (ძველი სკანდინავიური: Hálfdan; ძველი ინგლისური: Halfdene ან Healfdene; ძველი ირლანდიური: Albann; გ. 877 წ.) — ვიკინგების ლიდერი და დიდი წარმართული არმიის მეთაური. 865 წლიდან დაიწყო ბრძოლა ინგლისის ანგლო-საქსურ სამეფოების წინააღმდეგ.
ჰალფდან რაგნარსონი | |
---|---|
Halfdan Ragnarsson | |
ნორთუმბრიის მეფე | |
მმართ. დასაწყისი: | 876 |
მმართ. დასასრული: | 877 |
წინამორბედი: | ეისტეინ ოლაფსონი |
მემკვიდრე: | ბარიდი |
დანიის თანამმართველი (შესაძლოა იუტლანდია) | |
მმართ. დასაწყისი: | 871 |
მმართ. დასასრული: | 877 |
წინამორბედი: | ბაგსეგი |
მემკვიდრე: | სიგურდ გველისთვალა |
გარდ. თარიღი: | 877 |
გარდ. ადგილი: | სტრენგფორდ ლოფი |
მამა: | შესაძლოა რაგნარ ლოდბროკი, ან ის, ვინც შესაძლოა ლეგენდარული პერსონაჟის ისტორიული საფუძველი იყო |
დედა: | შესაძლოა ასლაუგი, ან ლეგენდარული პერსონაჟის ისტორიული საფუძველი |
რაგნარ ლოდბროკის ექვსი ვაჟიდან ერთ-ერთი, რომელიც დასახელებულია ნორვეგიულ საგებში, ჰალფდანის ძმები ან ნახევარძმები იყვნენ ბიორნ რკინისგვერდა, ივარ უძვლო, სიგურდ გველისთვალა, უბა და ჰვიცერკი. იმის გამო, რომ ჰალფდანი არ არის ნახსენები არცერთ წყაროში, რომელიც ახსენებს ჰვიცერკს, ზოგიერთი მეცნიერი ვარაუდობს, რომ ისინი ერთი და იგივე ინდივიდი არიან. შესაძლებლობას ამტკიცებს ის ფაქტი, რომ ჰალფდანი შედარებით გავრცელებული სახელი იყო ვიკინგებს შორის და ჰვიცერკის „თეთრი პერანგი“ შეიძლება ყოფილიყო ეპითეტი, ან მეტსახელი, რომელიც ჰალფდანს გამოარჩევდა იმავე სახელით სხვა მამაკაცებისგან.[1]
ჰალფდანი იყო ნორთუმბრიის პირველი ვიკინგი მეფე და დუბლინის სამეფოს ტახტის პრეტენდენტი. ასევე შესაძლებელია, რომ ის იყო დანიის თანამმართველი თავის ძმა, სიგურდ გველისთვალასთან ერთად, რადგან ფრანკთა წყაროებში მოხსენიებულია ზიგფრედი და ჰალფდანი, როგორც მმართველები 873 წელს. ის გარდაიცვალა სტრენგფორდ ლოფის ბრძოლაში 877 წელს. ცდილობდა დაემტკიცებინა თავისი ირლანდიური პრეტენზია.