ოტო ლევი

ოტო ლევი^[13] (გერმ. Otto Loewi; დ. 3 ივნისი, 1873, მაინის ფრანკფურტი — გ. 25 დეკემბერი, 1961, ნიუ-იორკი) — ავსტრიელი ფიზიოლოგი და ფარმაკოლოგი. დაამთავრა სტრასბურის უნივერსიტეტი. 1909–1938 წლებში იყო გრაცის უნივერსიტეტის პროფესორი; 1940 წლიდან ნიუ-იორკის უნივერსიტეტის პროფესორი, სამედიცინო კოლეჯის განყოფილების ხელმძღვანელი. ნერვული აგზნება ქიმიური გადაცემის თეორიის ერთ-ერთი შემქმნელი. აჩვენა, რომ გულის მოქმედების რეგულაცია (მასში ნერვული იმპულსების მიწოდება) ხორციელდება ნერვული დაბოლოებების მიერ გამოყოფილი ფიზიოლოგიურად აქტიური ნივთიერების (მედიატორის) მეშვეობით, რომელსაც შემდგომში აცეტილქოლინი ეწოდა. 1936 წელს მიენიჭა ნობელის პრემია (ჰენრი ჰალიტ დეილთან ერთად).^[14]

ოტო ლევი
გერმ. Otto Loewi
დაბ. თარიღი	3 ივნისი, 1873(1873-06-03)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]
დაბ. ადგილი	მაინის ფრანკფურტი[1]
გარდ. თარიღი	25 დეკემბერი, 1961(1961-12-25)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [9] (88 წლის)
გარდ. ადგილი	ნიუ-იორკი
დასაფლავებულია	Woods Hole Village Cemetery
მოქალაქეობა	გერმანია აშშ  ავსტრია
საქმიანობა	ფარმაცევტი, ნეირომეცნიერი, ფარმაკოლოგი, უნივერსიტეტის პროფესორი და ფიზიოლოგი
მუშაობის ადგილი	ვენის უნივერსიტეტი, ლონდონის საუნივერსიტეტო კოლეჯი, მარბურგის უნივერსიტეტი, გრაცის უნივერსიტეტი და ნიუ-იორკის უნივერსიტეტი
ალმა-მატერი	ლუდვიგ მაქსიმილიანის მიუნხენის უნივერსიტეტი, ვენის უნივერსიტეტი და სტრასბურის უნივერსიტეტი
ნათესავ(ებ)ი	გვიდო გოლდშმიდტი
ჯილდოები	ნობელის პრემია ფიზიოლოგიასა და მედიცინაში[10] [11] , ლიბენის პრემია, კარლ-ლუდვიგის საპატიო მედალი, შმიდებერგის ნიშანი, გრაცის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, სამეფო საზოგადოების უცხოელი წევრი[12] , ავსტრიის საპატიო ნიშანი „მეცნიერებისა და ხელოვნებისთვის“ და Cameron Prize of the University of Edinburgh
ოტო ლევი ვიკისაწყობში