![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/70/%25D0%2590%25D0%25BB%25D0%25B5%25D0%25BA%25D1%2581%25D0%25B0%25D0%25BD%25D0%25B4%25D1%2580_%25D0%259B%25D1%2583%25D0%25BA%25D0%25B0%25D1%2588%25D0%25B5%25D0%25BD%25D0%25BA%25D0%25BE_%252813-04-2023%2529_2.jpg/640px-%25D0%2590%25D0%25BB%25D0%25B5%25D0%25BA%25D1%2581%25D0%25B0%25D0%25BD%25D0%25B4%25D1%2580_%25D0%259B%25D1%2583%25D0%25BA%25D0%25B0%25D1%2588%25D0%25B5%25D0%25BD%25D0%25BA%25D0%25BE_%252813-04-2023%2529_2.jpg&w=640&q=50)
Беларусь президенті
From Wikipedia, the free encyclopedia
Беларусь Республикасының Президенті (белар. Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь, орыс. Президент Республики Беларусь; қысқартқанда Беларусь президенті) — Беларусьтің мемлекет және үкімет басшысы. Лауазым 1994 жылы Беларусь Конституциясын Жоғарғы Кеңес қабылдағаннан кейін құрылды. Лауазым мемлекет басшысы ретінде Жоғарғы Кеңес төрағасының қызметін ауыстырды. Президенттің міндеттеріне сыртқы және ішкі саясатты жүргізу, азаматтар мен тұрғындардың құқықтары мен жалпы әл-ауқатын қорғау, Конституцияны сақтау кіреді.
Беларусь Республикасының Президенті белар. Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь орыс. Президент Республики Беларусь | |
![]() Президенттік штандарты | |
Ресми резиденциясы |
Тәуелсіздік сарайы (бел.)қаз., Минск, Беларусь |
---|---|
Тағайындалды |
тікелей сайлау |
Өкілеттігінің мерзімі |
5 жыл, бір рет қайта сайлана алады |
Айлығы |
жылына ~84,000 Беларусь рублі/33,600 АҚШ доллары[1] |
Орынбасары | |
Ізашары |
Жоғарғы Кеңестің төрағасы |
Лауазым пайда болды |
20 шілде 1994 |
Лауазымдағы алғашқы қызметші | |
Сайты |
Александр Лукашенко — 1994 жылдан бері биліктегі Беларусь президенті қызметінде болған жалғыз адам. Президент салтанатты кеңсесі астана Минсктегі Тәуелсіздік сарайында (бел.)қаз. болса, президент резиденциясы астанаға жақын Заславльде орналасқан.
Лукашенко авторитарлық үкіметке басшылық етеді және оны жиі «Еуропаның соңғы диктаторы» деп те атайды.[2] Халықаралық бақылаушылар Беларусьтегі сайлауларды еркін және әділ деп санамайды; режимнің қарсыластары қуғын-сүргінге ұшырайды, бұқаралық ақпарат құралдары еркін емес.[3][4][5][6]