З
From Wikipedia, the free encyclopedia
З, з — кириллицаға негізделген әліпби әрпі.
More information Қазақ кирил әліпбиі ...
Қазақ кирил әліпбиі | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
-{Аа}- | -{Әә}- | -{Бб}- | -{Вв}- | -{Гг}- | -{Ғғ}- | -{Дд}- | |||||||
-{Ее}- | -{Ёё}- | -{Жж}- | -{Зз}- | -{Ии}- | -{Йй}- | -{Кк}- | |||||||
-{Ққ}- | -{Лл}- | -{Мм}- | -{Нн}- | -{Ңң}- | -{Оо}- | -{Өө}- | |||||||
-{Пп}- | -{Рр}- | -{Сс}- | -{Тт}- | -{Уу}- | -{Ұұ}- | -{Үү}- | |||||||
-{Фф}- | -{Хх}- | -{Һһ}- | -{Цц}- | -{Чч}- | -{Шш}- | -{Щщ}- | |||||||
-{Ъъ}- | -{Ыы}- | -{Іі}- | -{Ьь}- | -{Ээ}- | -{Юю}- | -{Яя}- |
Close
Тіл ұшының астыңғы күрек тіске жуысуынан пайда болатын дыбысты белгілейтін таңба. З - айтылу орнына қарай тіс (денталь), жасалу жолына қарай ызың (фрикатив), дауыс пен салдыр қатысына қарай ұяң фонема. "З" қазақ тілінде сөздің барлық шенінде кездеседі (зат, зымыран, қазы, бозы, тұз, дүз). Латынша романдалуы: "Z,z". Ж, с, ш дыбыстарының алдынан келгенде ол айтылуда сол көршілес дыбысқа ұқсап үнделеді (ассимиляция). Мысалы, "боз жігіт" - "божжігіт", "ізші" - "ішші" т.б.[1][2].