គោបុរៈ
From Wikipedia, the free encyclopedia
គោបុរៈ ឬ គោបុរៈ ( តាមីល : கோபுரம், Telugu : గోపురం, Kannada : ಗೋಪುರ) គឺជាប៉មច្រកចូលដ៏មហិមា ដែលជាធម្មតាមាន រចនាបថបែប ហិណ្ឌូ រដ្ឋតាមីល ភាគខាងត្បូង នៃ រដ្ឋឥណ្ឌា ។ អាន់ ឌា ប្រាដេស, Kerala, Karnataka, និង Telangana, [១] និង ស្រីលង្កា ។ នៅតំបន់ផ្សេងទៀតនៃប្រទេសឥណ្ឌា ពួកគេមានលក្ខណៈតិចតួចជាង ខណៈដែលនៅក្នុងប្រាសាទឥណ្ឌាភាគខាងត្បូង ពួកគេច្រើនតែជាផ្នែកខ្ពស់បំផុតនៃប្រាសាទ។


ប្រាសាទបុរាណ និងមជ្ឈិមសម័យដើមមាន គោបុរៈ តូចជាង ខណៈពេលដែលនៅក្នុងប្រាសាទក្រោយៗទៀត គឺជាលក្ខណៈលេចធ្លោនៃរចនាប័ទ្ម ហិណ្ឌូ ទ្រាវិឌ ; [២] ក្នុងករណីជាច្រើន បរិវេណប្រាសាទត្រូវបានពង្រីក និងកសាងគោបុរៈធំជាងនេះនៅតាមព្រំប្រទល់ថ្មី។ ពួកវាត្រូវបានគេដាក់នៅលើដោយ កាឡាសាំ ជា ដុំ ថ្មដែលមានរាងមូល។ ពួកវាដើរតួជាច្រកចេញចូលតាមជញ្ជាំងដែលព័ទ្ធជុំវិញប្រាសាទ។ [៣] សំណង់ប៉មមួយទៀតដែលស្ថិតនៅចំកណ្តាលប្រាសាទគឺ វិមាន។ ពួកគេទាំងពីរត្រូវបានរចនា និងសាងសង់ស្របតាមច្បាប់ដែលមានចែងក្នុងអត្ថបទរបស់ វអស្តុសាស្ត្រា ។ [៤]
ដើមកំណើតរបស់គោបុរៈអាចត្រូវបានតាមដានត្រឡប់ទៅរចនាសម្ព័ន្ធដើមនៃស្តេច បល្លវ និងទាក់ទងទៅនឹងប៉ម សិខរ កណ្តាលនៃប្រទេសឥណ្ឌាខាងជើង។ នៅចន្លោះសតវត្សទី 12 និងទី 16 ក្នុងកំឡុងសម័យ Pandya, Nayaka និង Vijayanagara នៅពេលដែលប្រាសាទហិណ្ឌូបានក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលនៃជីវិតទីក្រុងកាន់តែខ្លាំងឡើង ច្រកទ្វារទាំងនេះបានក្លាយជាលក្ខណៈពិសេសលេចធ្លោនៃរូបរាងខាងក្រៅរបស់ប្រាសាទ ដែលនៅទីបំផុតបានគ្របដណ្ដប់លើទីសក្ការៈខាងក្នុងដែលត្រូវបានបិទបាំងពីទិដ្ឋភាពដោយ ទំហំ និងទីធ្លាធំរបស់គោបុរៈ។ [៥] វាក៏គ្របដណ្ដប់លើទីសក្ការៈខាងក្នុងក្នុងបរិមាណនៃគ្រឿងតុបតែង។ ជារឿយៗទីសក្ការបូជាមានគោបុរៈច្រើនជាងមួយ។ [១] ពួកគេក៏លេចមុខនៅក្នុងស្ថាបត្យកម្មនៅខាងក្រៅប្រទេសឥណ្ឌា ជាពិសេស ស្ថាបត្យកម្មខ្មែរ ដូចជានៅ អង្គរវត្ត ។
ប្រាសាទធំតាមបែប ទ្រាវិឌ ឬ koil អាចមានគោបុរៈជាច្រើន ដែលបើកចូលទៅក្នុងបរិវេណជញ្ជាំងតូចៗជាបន្តបន្ទាប់នៅជុំវិញទីសក្ការៈបូជាធំ ដោយជាទូទៅធំជាងគេនៅគែមខាងក្រៅ។ បរិវេណប្រាសាទជាធម្មតាមានរាងការ៉េ ឬរាងចតុកោណ យ៉ាងហោចណាស់ជញ្ជាំងខាងក្រៅមានគោបុរៈ ជាញឹកញយពីទិសខាទាំងបួន។ អគារច្រើនជាន់នៃគោបុរៈជាធម្មតាធ្វើឡើងវិញនូវលក្ខណៈពិសេសកម្រិតទាបនៅលើមាត្រដ្ឋានថយចុះតាមចង្វាក់។ [៥] ទីសក្ការៈខាងក្នុង និងដំបូលប៉មរបស់វា (ទីសក្ការបូជារបស់អាទិទេពកណ្តាល) ត្រូវបានគេហៅផងដែរថា វិមាន ទោះបីជានៅភាគខាងត្បូងវាមានទំហំតូចជាងគោបុរៈនៅក្នុងប្រាសាទធំៗក៏ដោយ។
និរុត្តិសាស្ត្រ
ប្រភពដើម តាមីល មកពីពាក្យពីរគឺ கோ (kō) និង புறம் (puram) មានន័យថា 'ស្តេច' និង 'ខាងក្រៅ' រៀងគ្នា។ [៦] វាមានដើមកំណើតពី យុគសម័យ Sangam នៅពេលដែលវាត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា ஓங்கு நிலை வாயில் (ōnggu nilai vāyil) មានន័យថា 'ច្រកចេញចូលមិនអាចខ្វះបាន' ។ [៧]
ប្រភពដើមនៃ ភាសាតេលូហ្គូ គឺមកពីពាក្យទាំងពីរ ៖ కోపు (Kōpu) និង అరం (Araṁ) មានន័យថា "កំពូល" និង "មាន" ។ [៨]
កិរិយាសព្ទជំនួសគឺមកពីពាក្យ សំស្រ្កឹត គោបុរៈ ដែលអាចបំបែកទៅជា គោ ( ភាសាសំស្ក្រឹត: गो ) ដែលមានន័យថា 'ទីក្រុងមួយ' ឬ 'គោ' និង បុរៈ ( ភាសាសំស្ក្រឹត: पुरम् ) 'ទីក្រុង' ឬ 'ការតាំងទីលំនៅ' ។ [៩]
លោកបណ្ឌិត ស្ថាបតិ ពន្យល់អត្ថន័យនៃពាក្យ គោបុរៈ និង វិមាន យ៉ាងដូច្នេះ។ វិមាន មានន័យថា រង្វាស់ បង្ហាញពីចំនួនរង្វាស់ដែលធ្វើឡើងក្នុងការសាងសង់ និងការរចនារចនាសម្ព័ន្ធនោះ។ គោបុរៈ មានពីរពាក្យគឺ គវ និង បុរ មានន័យថាកន្លែងដែលថាមពលទាំងអស់ដែលមាននៅក្នុងសត្វមានជីវិតចូលមកខាងក្នុង។ [១០][ <span title="Dead link tagged August 2024">តំណភ្ជាប់ស្លាប់</span> ]
ស្ថាបត្យកម្ម
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.