ជេនបុន

ជេនបុន (ភូមា: ဇိတ်ပွန် [zeɪʔ pʊ̀ɴ]; ១២៩៥–១៣៣០) ជាក្សត្រទីប្រាំនៃនគរហង្សាវត្តីនៅភូមា។ ជាមន្ត្រីវាំងមួយរូបក្នុងរាជវាំងមុំហ៍ លោកបានដណ្ដើមរាជ្យបាន ប្រាំពីរថ្ងៃក្នុងឆ្នាំ១៣៣០ បន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតនៃព្រះបាទចៅជេននៅសមរភូមិនៅឯប្រមុំ។^[២] រជ្ជកាលរបស់ជេនបុនជារជ្ជកាលដ៏ខ្លី។ ព្រះអគ្គមហេសីរបស់ចៅជេន ចន្ទាមិនលុបានរៀបចំរាជ្យប្រហារមួយ ហើយបានប្រគល់រាជបល្លង្កថ្វាយព្រះចៅឯ បុត្រានៃចៅអ និងព្រះនាងនៃសុខោទ័យ។

ជេនបុន ဇိတ်ပွန်
ក្សត្រនៃហង្សាវត្តី
រជ្ជកាល	រ. ខែមេសា ១៣៣០ (៧ ថ្ងៃ)
អង្គមុន	ចៅជេន
អង្គក្រោយ	ចៅឯ
ប្រសូត	២៦ ឧសភា ១២៩៥ [១]
សុគត	រ. ខែមេសា ១៣៣០ (៣៤ វស្សា) មី.ស. ៦៩២ មុំហ៍ (មោត្តមៈ)
សាសនា	ពុទ្ធសាសនាថេរវាទ