បង់ដា⁠សេរីបេកាវ៉ាន់

បង់ដា⁠សេរីបេកាវ៉ាន់ (អក្សរកាត់: BSB , ចាវី: بندر سري بڬاوان‎) ជារាជធានីនិងជាទីក្រុងធំជាងគេរបស់ប្រ៊ុយណេ។ វាជា តំបន់ក្រុងជាផ្លូវការ ( kawasan bandaran ) ដែលមានផ្ទៃដី 100.36 square kilometres (38.75 sq mi) និងចំនួនប្រជាជនប៉ាន់ស្មាននៃ១០០,៧០០នាក់ គិតត្រឹមឆ្នាំ២០០៧។ ^[១] វាគឺជាផ្នែកមួយនៃ ស្រុកប្រ៊ុយណេ-មួរ៉ា ដែលជាស្រុកតូចបំផុតដែលមានប្រជាជនច្រើនជាងគេបំផុតដែលជាកន្លែងរស់នៅជាង ៧០ភាគរយនៃចំនួនប្រជាជនរបស់ប្រទេស។ ^[២] វាជាមជ្ឈមណ្ឌលទីក្រុងដ៏ធំបំផុតរបស់ប្រទេស និងជាទីក្រុងតែមួយគត់របស់ប្រទេស។ រដ្ឋធានីគឺជាកន្លែងសម្រាប់អាសនៈរដ្ឋាភិបាលរបស់ប្រទេសប្រ៊ុយណេ ក៏ដូចជាមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្ម និងវប្បធម៌ផងដែរ។ វាត្រូវបានគេស្គាល់ពីមុនថាជា ទីក្រុងប្រ៊ុយណេ រហូតដល់វាត្រូវបានប្តូរឈ្មោះនៅឆ្នាំ១៩៧០ ដើម្បីជាកិត្តិយសដល់ស្តេចស៊ុលតង់ អូម៉ារ អាលី សៃហ្វូដឌៀនទី៣ ដែលជាស្តេចស៊ុលតង់ទី២៨នៃប្រទេសប្រ៊ុយណេ និងជាបិតារបស់ ស្តេចស៊ុលតង់ហាសាណាល់ ប៊ូលគាហ៍ បច្ចុប្បន្ន។

បង់ដាសេរីបេកាវ៉ាន់ بندر سري بڬاوان‎ (ចាវី)
រាជធានីនិងតំបន់ក្រុង
[[File:<div class="thumb tmulti tnone center"><div class="thumbinner" style="width:272px;max-width:272px;border:none"><div class="trow"><div class="tsingle" style="width:270px;max-width:270px"><div class="thumbimage" style="border:1;;height:178px;overflow:hidden"> Omar Ali Saifuddien Mosque Gadong commercial area Jame' Asr Hassanil Bolkiah Mosque Kampong Ayer The Mall Gadong |250px|none|alt=|ជើងមេឃនៃបង់ដាសេរីបេកាវ៉ាន់]]
ត្រា
[[File: OpenStreetMap |250px|none|alt=|]]
<div style="position: absolute; z-index: 2; top: Expression error: Missing operand for *.%; left: -7118.8%; height: 0; width: 0; margin: 0; padding: 0;"> បង់ដាសេរីបេកាវ៉ាន់
ប្រទេស	ប្រ៊ុយណេ
ស្រុក	ប្រ៊ុយណេ-មួរ៉ា
ចក្រភពប្រ៊ុយណេ	សតវត្សទី៧-១៨
តាំងទីលំនៅដោយចក្រភពអង់គ្លេស	សតវត្សរ៍ទី១៩
ការអភិវឌ្ឍន៍ដីដោយជនជាតិអង់គ្លេស	១៩០៦
ការតាំងទីលំនៅថ្មីនៃមជ្ឈមណ្ឌលរដ្ឋបាលស៊ុលតង់នៃប្រទេសប្រ៊ុយណេ	១៩០៩
រដ្ឋាភិបាល
• Body	Bandar Seri Begawan Municipal Department
ផ្ទៃក្រឡា
• សរុប	១០០.៣៦ គម2 (៣៨.៧៥ ម៉ាយ ការ)
ប្រជាជន
• Estimate (២០០៧)[១]	១០០៧០០ទំព័រគំរូ:Needs update
ល្វែងម៉ោង	BNT (ម.ស.ស.+៨)
ក្រមផ្ទៃដាល	+៦៧៣ ២
គេហទំព័រ	bandaran-bsb.gov.bn/Theme/Home.aspx

ប្រវត្តិសាស្រ្តនៃបង់ដា⁠សេរីបេកាវ៉ាន់ អាចត្រូវបានគេចងក្រងទៅនឹងការបង្កើតការតាំងទីលំនៅរបស់ជនជាតិម៉ាឡេ នៅលើទឹកនៃទន្លេប្រ៊ុយណេ ដែលបានក្លាយជាអ្នកកាន់តំណែងមុននៃកំពង់អាយឺ នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ វាបានក្លាយជារាជធានីនៃស៊ុលតង់នៃប្រទេសប្រ៊ុយណេ ចាប់ពីសតវត្សទី១៦តទៅ ក៏ដូចជានៅសតវត្សទី១៩ នៅពេលដែលវាបានក្លាយជាអាណាព្យាបាលរបស់អង់គ្លេស។ ការបង្កើតលំនៅដ្ឋានរបស់អង់គ្លេសនៅសតវត្សទី២០ បានឃើញការបង្កើតរដ្ឋបាលសម័យទំនើបនៅលើដីក៏ដូចជាការតាំងទីលំនៅថ្មីបន្តិចម្តង ៗ នៃអ្នករស់នៅតាមដងទន្លេទៅដី។ ក្នុងកំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ រដ្ឋធានីត្រូវបានកាន់កាប់ដោយកងកម្លាំងជប៉ុន ពីឆ្នាំ១៩៤១ ហើយបានទម្លាក់គ្រាប់បែកនៅឆ្នាំ១៩៤៥ តាមការរំដោះដោយកងកម្លាំងសម្ព័ន្ធមិត្ត។ ឯករាជ្យភាពរបស់ប្រ៊ុយណេពីអង់គ្លេសត្រូវបានប្រកាសនៅថ្ងៃទី០១ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៨៤ នៅលើទីលានមួយនៅកណ្តាលទីក្រុង ។

បង់ដា⁠សេរីបេកាវ៉ាន់ គឺជាទីកន្លែងរបស់ អ៊ីស្តាណា នូរុល អ៊ីម៉ាន់ (Istana Nurul Iman) ដែលជាវិមានលំនៅដ្ឋានដ៏ធំបំផុតនៅលើពិភពលោកដោយ កំណត់ត្រាពិភពលោកហ្គីណេស, ^[៣] និង វិហារអូម៉ា អាលី សៃហ្វូដឌៀន ដែលជាទីសំគាល់សំខាន់របស់ប្រទេសប្រ៊ុយណេ។ វាក៏ជាផ្ទះរបស់ កំពង់អាយឺ ដែលជា 'ភូមិទឹក' ដ៏ធំបំផុតនៅលើពិភពលោក និងមានឈ្មោះហៅក្រៅថា វេនីសនាបូព៌ា ។ ^[៤] វាធ្លាប់ជាទីក្រុងម្ចាស់ផ្ទះនៃ ព្រឹត្តិការណ៍កីឡាអាស៊ីអាគ្នេយ៍លើកទី២០ ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៩ និងកិច្ចប្រជុំកំពូល APEC លើកទី៨ ក្នុងឆ្នាំ២០០០។