ប្រាសាទដាន

ប្រាសាទដានមានទីតាំងស្ថិតនៅចម្ងាយប្រមាណ ២គីឡូម៉ែត្រ ទិសពាយ៉ព្យពីភូមិកោះកេរ និងចម្ងាយប្រមាណ ៨០០ម៉ែត្រពីទិសពាយ័ព្យប្រាសាទរលំ និងប្រមាណ ៥០ម៉ែត្រខាងលិចផ្លូវមកពីភូមិរំចេក។ ប្រាសាទនេះមានតួប៉មពីសង់អំពីថ្មបាយក្រៀមមានដំបូលប្រក់ឥដ្ឋ ដោយតួប៉មខាងជើងរលំទាំងស្រុង ចំណែកតួប៉មខាងត្បូងត្រូវរលំផ្នែកខាងមុខ និងដំបូល។ តួប៉មទាំងពីស្ថិតនៅលើខឿនថ្មបាយក្រៀម បែរមុខទៅទិសខាងកើតកប់ក្នុងគំនរដីជ្រៅ ចំណែកផ្នែកលើដំបូលប្រាសាទគ្រប់ដណ្តប់ដោយព្រៃឈើ។ ស៊ុមទ្វារត្រូវដួលរលំនៅសល់មេទ្វារខាងត្បូងដែលមានសិលាចារឹកមួយលេខ K-៦៧៤ ចុះកាលបរិច្ឆេទឆ្នាំ៩៦៦នៃគ.ស ក្នុងរាជកាលព្រះបាទរាជេន្ទ្រវរ្ម័នទី២ (៩៤៤-៩៦៨)មាន១៨បន្ទាត់ជាភាសាខ្មែរបុរាណ^[១]។ ដោយគ្មានឈ្មោះពីមុនមក ទើបក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈបានកំណត់ឈ្មោះជាផ្លូវការថា ប្រាសាទដាន ចុះលេខថ្មី CISARK.៦៨៩ ។ ប្រាសាទមានអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវតិចតួចណាស់មានដូចជា ហង់រីប៉ាម៉ង់ជេ ក្នុងឆ្នាំ១៩៣៩ លោកហ៊្យក សឺដេស ឆ្នាំ១៩៦៤-១៩៦៦ បន្តដោយលោក ប្រ៊ុយណូ ប្រ៊ូហ្គេ ឆ្នាំ២០០៧ និងលោកហ៊្សេហេន ឆ្នាំ២០០៩។

ប្រាសាទដាន
ឈ្មោះ:	ប្រាសាទដាន
អ្នកកសាង:	ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៤
កាលបរិច្ឆេទកសាង:	សតវត្សរ៍​ទី១០
ឧទ្ទិសថ្វាយ:	ព្រាហ្មញ្ញសាសនា
ស្ថាបត្យកម្ម:	រចនាបថបកោះកែរ
ទីតាំង:	ភូមិកោះកេរ ឃុំស្រយ៉ង់ ស្រុកគូលែន ខេត្តព្រះវិហារ