ពុទ្ធយ៉តហ្វាចុឡាលោក

ព្រះពុទ្ធយ៉តហ្វាចុឡាលោកមហារាជ (ភាសាថៃ៖ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก) (២០ មីនា ១៧៣៧ - ៧ កញ្ញា ១៨០៩), មានឈ្មោះផ្ទាល់ថាថងឌួង (ทองด้วง) ឬគេតែងនិយមស្គាល់ថាព្រះបាទរាមាទី១ ទ្រង់ជាព្រះមហាក្សត្រទីមួយនៃអាណាចក្ររតនកោសិន្ទ្រ៍ និងរាជវង្សចក្រី។ ព្រះអង្គមានគោរម្យងារពេញថា ព្រះបាទសម្តេចព្រះពររាមរុរាជាមហាចក្រីបរមនាថ ព្រះពុទ្ធយ៉តហ្វចុឡាលោក (พระบาทสมเด็จพระปรโมรุราชามหาจักรีบรมนารถ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก)។ ព្រះអង្គបានឡើងសោយរាជ្យនៅក្នុងឆ្នាំ១៧៨២ បន្ទាប់ពីទម្លាក់ព្រះចៅតាកស៊ីនចេញពីរាជអំណាច។ ព្រះអង្គក៏ត្រូវជាស្ថាបនិកនៃក្រុងរតនកោសិន្ទ្រ៍ (បច្ចុប្បន្នគឺក្រុងបាងកក) និងបានតែងតាំងវាជារាជធានីថ្មីនៃនគរសៀម។

ព្រះពុទ្ធយ៉តហ្វាចុឡាលោកមហារាជ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
រាមាទី១
ព្រះមហាក្សត្រសៀម
រជ្ជកាល	៦ មេសា ១៧៨២ – ៧ កញ្ញា ១៨០៩
រាជាភិសេក	២១ មិថុនា ១៧៨២
អង្គមុន	ព្រះចៅតាកស៊ីននៃក្រុងធនបុរី
អង្គក្រោយ	ពុទ្ធលើសឡានភាល័យ (រាមាទី២)
ព្រះអនុរាជ	មហាសុរសិង្ហនាថ ឥស្សរស៊ុនហន (ក្រោយមកគឺរាមាទី២)
ព្រះអនុរាជទីពីរ	អនុរក្សទេវេស
ប្រសូត	២០ មីនា ១៧៣៧ ក្រុងអយុធ្យា, អាណាចក្រអយុធ្យា
សុគត	៧ កញ្ញា ១៩០៤ (ព្រះជន្មាយុ ៧២ វស្សា) ព្រះបរមមហារាជវាំង, បាងកក, សៀម
ព្រះសុសាន	វត្តផូ, បាងកក, ថៃ
រាជពន្ធភាព	អមារិនត្រា
រាជបច្ឆាញាតិ	បុត្រានិងបុត្រីចំនួន ៤២ អង្គ
វង្ស	រាជវង្សចក្រី
បិតា	ថុងឌី (ក្រោយមកមាននាមថា សម្តេចព្រះប្រទុមបរមមហារាជានុក)
មាតា	ដាវរឿង
សាសនា	ព្រះពុទ្ធសាសនា