សម្ដេចព្រះភគវតី វីរក្សត្រី អង្គចូវ

សម្ដេចព្រះ​ភគវតី​ព្រះ​ស្រី​វ​រក្ស​ត្រី​ ឬ អង្គចូវ (ភាសាវៀតណាម: Công nữ Ngọc Vạn, ១៦០៥–១៦៥៦)គឺ សម្តេចព្រះរាជអគ្គមហេសីនៃព្រះបាទជ័យជេស្ឋាទី២ ព្រះមហាក្សត្រកម្ពុជាសម័យឧដុង្គ សម្តេចរាជបុត្រីស្ដេចអធិរាជអណ្ណាម ព្រះចៅក្រុងហ្វេ (Huế) ព្រះនាម "សៃវួង" (Sai Vuong) នាងមានរាជបុត្រីគឺ សម្ដេចព្រះភគវតី អង្គគុន(អង្គចន្ទវត្តី)សម្តេចព្រះរាជអគ្គមហេសី នៃព្រះបាទបទុមរាជាទី១ ។^[១]

សម្ដេចព្រះ​ភគវតី​ព្រះ​ស្រី​វ​រក្ស​ត្រី​ (អង្គចូវ)
រជ្ជកាល	១៦១៨-១៦២៧
រាជ្យមុន	សម្ដេចព្រះភគវតី សុជាតិជាតាមហាក្សត្រី
រាជ្យបន្ត	អ្នកម្នាងយួរវត្តី ឬ បុប្ផាវត្តី
ស្វាមី/មហេសី	ព្រះបាទជ័យជេស្ឋាទី២
បុត្រ	សម្ដេចព្រះភគវតី អង្គគុន(អង្គចន្ទវត្តី)
បច្ឆាមរណនាម សម្ដេចព្រះភគវតី វីរក្សត្រី
បិតា	ង្វៀន ហ្វុកង្វៀន
មាតា	ម៉ាក់ ធីសាយ
សាសនា	ព្រះពុទ្ធសាសនាមហាយាន

សម្តេចព្រះរាជអគ្គមហេសី

ព្រះបាទជ័យជេស្ឋាទី២ ពីឆ្នាំ ១៦១៨-១៦២២ ថា ជារជ្ជកាលមួយដែលកម្ពុជារងឥទិ្ធ ពលជាខ្លាំងពីប្រទេសសៀម។ ដោយមិនចង់អោយប្រទេសបន្តរណបសៀមព្រះបាទជ័យជេស្ឋាទី២ បានកាត់ផ្ដាច់វប្បធម៌និងឥទិ្ធពលពីប្រទេសសៀម ដោយចងមេត្រីភាពស្អិត រមួតជាមួយអាណ្ណាម។ ព្រះអង្គបានទទួលយកនារីម្នាក់ជាកូនស្ដេចអាណ្ណាម ធ្វើជាភរិយា។ ព្រះបាទជ័យជេស្ឋាទី២ ក៏បានទទួលយកបុត្រីស្ដេចអាណ្ណាម ធ្វើជាព្រះជាយា ​ ហើយលើក​អ្នក​អង្គ​ចូ​វ ​ឲ្យ​ឡើងជា​អគ្គមហេសី​ ​។​​ ក្សត្រីយ៍អង្គនេះ មានសម្ពស្សល្អណាស់ ហើយចេះធ្វើអោយព្រះរាជាស្រឡាញ់និងស្ដាប់បង្គាប់។ គេបានចាត់ទុកទំនាក់ទំនងរវាងព្រះរាជាអាណ្ណាមជាមួយព្រះរាជាកម្ពុជាចាប់ផ្ដើមកើនឡើងត្រឹមពេលដែលក្សត្រីយ៍រូបនេះ យាងមកដល់ព្រះរាជវាំងកម្ពុជា ។ ព្រះអង្គមានបុត្រីមួយអង្គជាមួយស្ដេចស្រីអង្គចូវ ។ ព្រះអង្គ​ទ្រង់​លើក​អ្នក​អង្គ​ចូ​វ ព្រះរាជ​បុត្រី​អាណ្ណាម​ឲ្យ​ឡើងជា​អគ្គមហេសី​។ ^[២][៣] ​