សិវបុរៈ

សិវបុរៈ(បាលី ឬសំស្រ្តឹត)មានន័យថា ទីក្រុងរបស់ព្រះសិវៈចាប់ផ្តើមស្ថាបនាឡើងនៅសតវត្សរ៍ទី៧-១២ ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទឥសានវរ្ម័នទី១(ឆ្នាំ៦១៦-៦៣៥នៃគ.ស)សិលាចារឹកលេខ K-១៣ រួចបន្តដោយព្រះបាទភវវរ្ម័នទី២(ឆ្នាំ៦៣៥-៦៥៧នៃគ.ស)សិលាចារឹកលេខK-៤៨៣ បន្តសាងសង់នៅសម័យអង្គរក្នុងរាជព្រះបាទឥន្ទ្រវរ្ម័នទី១(ឆ្នាំ៨៧៧-៨៨៩នៃគ.ស)សិលាចារឹកលេខK-១៤ និងបញ្ជប់ក្នុងរាជព្រះបាទធរណីន្ទ្រវរ្ម័នទី១(ឆ្នាំ១១០៧-១១១៣នៃគ.ស)ស្ថិតត្រង់ ប្រាសាទបាយ៉ង់ នៅភូមិត្រពាំងសង់ ឃុំព្រះបាទជាន់ជុំ ស្រុកគិរីវង់ ខេត្តតាកែវ^[១]។