ದೇಹ ಭಾಷೆ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ದೇಹ ಭಾಷೆ ಯು ಪದರಹಿತ ಸಂಹವನೆಯ ಒಂದು ಸ್ವರೂಪವಾಗಿದ್ದು ದೇಹದ ಭಂಗಿ, ಭಾವಸೂಚಕಗಳು ಹಾಗೂ ಕಣ್ಣಿನ ಚಲನೆಗಳನ್ನು ಅದು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಮಾನವರು ಇಂಥ ಸಂಜ್ಞೆಗಳನ್ನು ಒಳಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದ ಕಳಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅರ್ಥೈಸುತ್ತಾರೆ.
ಮಾನವ ಸಂವಹನೆಯು 93%ನಷ್ಟು ದೇಹಭಾಷೆ ಹಾಗೂ ಪೂರಕ ಭಾಷೆಯ ಸುಳಿವುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದ್ದರೆ, ಸಂವಹನೆಯ 7%ನಷ್ಟು ಭಾಗವು ಸ್ವತಃ ಪದಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ[1] ಎಂದು ಅನೇಕ ಬಾರಿ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಈ ಅಂಕಿ-ಅಂಶಗಳಿಗೆ ಆಧಾರವಾಗಿರುವ ಕೃತಿಯೊಂದನ್ನು 1960ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ರಚಿಸಿದ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಮೆಹ್ರಾಬಿಯನ್ ಎಂಬ ಸಂಶೋಧಕನ ಪ್ರಕಾರ, ಇದು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟಿದುದರ[2] ಒಂದು ತಪ್ಪು ಗ್ರಹಿಕೆಯಾಗಿದೆ (ನೋಡಿ: ಮೆಹ್ರಾಬಿಯನ್ನ ನಿಯಮದ ತಪ್ಪುವ್ಯಾಖ್ಯಾನ). "ಎಲ್ಲಾ ಅರ್ಥದ ಶೇಕಡಾ 60 ಮತ್ತು 70ರ ನಡುವಿನ ಭಾಗವು ಪದರಹಿತ ನಡವಳಿಕೆಯಿಂದ ಜನ್ಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸಂಶೋಧನೆಯು ಸೂಚಿಸಿದೆ" ಎಂಬುದನ್ನು ಇತರರು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾರೆ.[3]
ವ್ಯಕ್ತಿಯೋರ್ವನ ವರ್ತನೆ ಅಥವಾ ಮನಸ್ಸಿನ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ದೇಹ ಭಾಷೆಯು ಒದಗಿಸಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಇತರ ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ಸೂಚನೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಇದು ಆಕ್ರಮಣಶೀಲತೆ, ವಿನಯಶೀಲತೆ, ಬೇಸರ, ಆರಾಮವಾಗಿರುವ ಸ್ಥಿತಿ, ಮನಃಪ್ರಸನ್ನತೆ, ವಿನೋದ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಇವೇ ಮೊದಲಾದವುಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸಬಹುದು.