Zantipp
From Wikipedia, the free encyclopedia
Et Zantipp hät vum fönnefte bes en et veete vörkreßlesche Johonndert em ahle Jrihscheland en Atehn en Attika jelääf un wohr et Ejejeschponß vum Sokrates. Di zweij hatte drei Sönn, der Lamprokles, der Sophroniskos, un der Menexenos. Di Ejelük wohre - su jleuf mer - ärsch ongerscheidlejj alt, künnt joht sinn, om de vehzesch Johr.[1]
Et Zantipp han se dohmohls [kʰsantʰíp̚pɛ͜ɛ] ußjeschproche un Ξανθίππη jeschrevve. Dat bedügg esu vill wi „et blonde Pääd“ vum ahl jrihschesche ξανθός xanthos blond, un ἵππος hippos Pääd. Nahme med „Pääd“ dren kohme dohmols öffters ens vör un han öff obb_en Hääkonnf uß de Aristokrattih hen jedügg.[2] Noch ene Jrond för ze jleuve datt dem Zantipp sing Famillesch en de Prominäz uder de haute-Volaute wohr, es, dat se dä eezte Sonn Lamprokles jenannt hatte un nit, wi mer et söns ahl-jrihschesch-tradezjonäll iehrter jedonn hätt, Sofroneskos, wi singe Bestfa vun der Sigg vum Vatter jeheijße hatt. Dem Zantipp singe Vatter heeß, su nemm mer aan, wall Lamprokles, un weijl hä mih ze sahre jehatt hädd un bäßer doh schtand en de ahle jrihschesche Jesällschaff wi em Sokrates sing Vatter, wöhr däm singe Nahme eijentlesch vörzeträke jewähse för der Nahme vum eezde Sunn.[3]