-ken-

 Binêre herwiha: ken

Kurmancî

Rehekî lêkerê

-ken-

1. Rehê dema niha ji lêkera kenîn (tewandin).

   ez dikenim, tu dikenî, ew dikene, em/hûn/ew dikenin

   ez nakenim, tu nakenî, ew nakene, em/hûn/ew nakenin

   ez bikenim, tu bikenî, ew bikene, em/hûn/ew bikenin...

Binêrin herwiha

• -ken

Têkilî

• -kenî-

Binêre herwiha

• (dema borî) -kenî-, -keniya-

Zazakî

Rehekî lêkerê

1. -k-, -ke-
   rehê dema niha yê lêkera kerdene (kirin)

   ez ken-a (ez dikim)

Têkilî