-ox

Kurmancî

Paşgir

-ox

1. -ker, -van (kesa/ê ku tiştekî dike)

   gotox

Etîmolojî

Ji ermenî () (lêvandina ermeniya rojavayî: -oẍ), ji ermeniya kevn ()/ (), ji proto-hindûewropî . Ev hinek berguman e, ji ber ku ramana çêbiwarî (participle) ji aliyê rêzimannasên ermenî ên îro bi vê paşgirê hatiye dan û di ermeniya kevn de paşgira () ew dikir û tenê bi reha dema bihûrî bi kar dihat wek -ox a deynkirî, ku hevreha -ûl/-ol/-ele/-il/-ilk ên zimanên kurdî ye (wek çeqol, kulîlk, têkil, namilke...); peywendî proto-hindûewropî . Ev reh di kurdî û zimaninên hindûewropî ên din de bo hûredar bi kar tê, ku di kurmancî de wek çêbiwar jî tê dîtin: revok, gerok, tirsoke. Anku peyda ye ku kar di hev kirine û lewma li kurdîkên bakurî bêhtir bi kar tê û dûrî ermenî kêmtir peyda dibe (me girtî ku belûçî -ûx pêşiya koça ber bi rojhilhatê ve bi dest xistiye.)

Werger

Zazakî

Paşgir

1. -ker, -van (kesa/ê ku tiştekî dike)