ast

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: ast

Navdêr

Tewandina ast
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ast	ast
Îzafe	asta	astên
Çemandî	astê	astan
Nîşandera çemandî	wê astê	wan astan
Bangkirin	astê	astino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	astek	astin
Îzafe	asteke	astine
Çemandî	astekê	astinan

ast m

1. pile, rade, derece, sewiye, hîza, darax, tax, hindav, teng, rêgar,
   bilindahî yan nizmahiya tiştekî
   • Ziman, piştgir û hilgirê çandê û bingeha civak û gelan e. Heta ku ziman, di nav bazarê de neyê bikaranîn pêşketina wê jî ne pêkan e. Zimanê ku di nav raya giştî û civakê de neyê axaftin marjînal dibe, asta wê dadikeve bes di nava asteke elît û bijare de dikare hebûna xwe biparêze. Çanda demokrasiyê û feraseta demokratîk tu carî rê li ber pêşketin û bikaranîna zimên nagire, nexasim ji bo ku zimên bipêş bikeve hewl û xebatê dike. — ()

Jê

• astî

Etîmolojî

Bi rêya soranî [Peyv?] vê dawiyê ketiye kurmancî. Di zimanên din yên îranî de peyda nabe. Ihtimalen ji tirkî yan zimanekê din yê tirkîkî ye, bide ber tirkî ast- (jêr, jêrîn) wek astsubay û üst (jor, jorîn) li gel alt (jêr, jêrîn).

Werger

• Almanî:  →  nt,  →  n,  →  n,  →  m, ^? →  m
• Erebî: ^?, ^?, ^?, ^?
• Farisî:  → ,  → ,  → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → 
• Swêdî:  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → 

Zazakî

Mane

1. xifş, têjika xezalê
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Etîmolojî

Hevreha soranî () (ask: xezal), farisî (ahû: xezal), avestayî asû (beza, lezgîn), sanskrîtî asûk, latviyayî ašu, hemû ji proto-hindûewropî *okus (beza, lezgîn, çist)

Tirkî

Navdêr

1. bin, jêr
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. berdest
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. binatir (leşkerê ku ji aliyê rûtbe û qidema xwe ve kêm e)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]