bavan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): 
• Kîtekirin: ba‧van

Navdêr

bavan n

1. bavkal, bavûbapîr, bavûkal
   • Û ew çûn. Yek bi yek, dudu bi dudu û ref bi ref. Hin ji wan çûn Stenbûlê û hin ji wan çûn Parîsê, çûn Berlînê, çûn Hannoverê, çûn Londonê. Çûn û çûn û çûn çûn. Kes nema. Bi tenê Kêvo bûye mîna pepûkekî û li dewsa warê bavanên xwe maye... — ()

Herwiha

• baban

Etîmolojî

Ji bav +‎ -an.

Jê

• bavanî
• bavanîtî
• bavantî

Werger

• Almanî:  →  m,  →  m,  → 
• Çînî:  → ;  → ;  → 
• Erebî:  →  ()
• Esperantoyî:  → 
• Farisî:  → 
• Ferî:
• Fînî:  → 
• Fransî:  → 
• Frîsî:
• Holendî:  → ,  → ,  → 
• Îbranî:
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → 
• Îtalî:  → 
• kantonî: 祖先
• Latînî: ,  → 
• Mecarî:  → 
• Polonî:  → 
• Portugalî:  → 
• Romanyayî:  → ;  → 
• Spanî:  → 
• Tagalogî:
• Tirkî:  → 
• Viyetnamî:  → 
• Yûnanî:  →  () (prógonos)

Formeke navdêrê

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Çemandî	bavî	bavan

bavan

1. Pirjimara bav.