belek

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: be·lek

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
belek	belektir	herî belek (merkezî) tewrî belek (rojavayî)

belek

1. reş û spî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. pirreng
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. fire-reng
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

Jê

• belekane
• belekî
• belekîtî
• belektî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî:  → , ^? → , ^? → 
• Erebî: , ^?, ^?, ^?
• Farisî: ^? → , ^? → 
• Fînî:  → ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → , ^? → 

Navdêr

Tewandina belek
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	belek	belek
Îzafe	beleka	belekên
Çemandî	belekê	belekan
Nîşandera çemandî	wê belekê	wan belekan
Bangkirin	belekê	belekino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	belekek	belekin
Îzafe	belekeke	belekine
Çemandî	belekekê	belekinan

belek m

1. patove, guliyên befrê yên ku dikevin
   • Brûskek vedide, asîmanê reş dikelişe; li zozaneka bi dûr li ber belekên berfê lemlîlazegek serê xwe hildide... — ()

Jê

• belek bûn (lêker)
• belek kirin (lêker)
• belekbûn (navdêr)
• belekbûyî (rengdêr)
• belekkirin (navdêr)
• belekkirî (rengdêr)

Tirkî

Navdêr

1. pêçek, qumatk, qûndax
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. doşeka hundirê dergûşê
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]