biber

Kurmancî

Rengdêr

biber

1. berdar, kevirî, bikevir, kevirdar,
   erdê ku ber anku kevir lê pirr in
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. bibereket, bixêr, biberhem,
   tiştê yan erdê ku baş berî anku berhemî dide
   • Her celeb, her texlît dar hebûn. Darên biber, darên bêber, zirav, qalind, kin qayîm û kevnar her babet hebûn. — ()

Dijmane

• bêber

Jê

• biberî
• biberketin (navdêr)

Etîmolojî

Ji bi- +‎ ber.

Werger

• Almanî:  → , ^? → 
• Erebî: ^?, ^?
• Farisî:  → ,
• Îngilîzî:  → ,  → , ^? → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → 

Înterlîngua

Lêker

1. vexwarin
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Romanyayî

Navdêr

 n

1. (heywan) segavî, darbir, semor, qundiz
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên darbir hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

1. îsot
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. fîlfîl, hîçhar
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]