cin

 Binêre herwiha: çin, çîn, û Çîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: cin

Navdêr

cin cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. ecin, "yên ji me çêtir", neysizî,
   li gor Qur'anê û çîrokan nijadek e ku mirov bi çavan nabînin
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Paşê avête çihar behrê mezin
  Wî Xudayê 「Layezalê」 ins û cin — ()

Bi alfabeyên din

Herwiha

• ecin
• ecne
• ecine

Bide ber

• melek
• perî

Jê

• cinî
• cinîtî
• cintî
• cinoberî

Etîmolojî

Ji erebî () ji lêkera (, 「veşartin, niximandin, parastin」) anku "cin" tê maneya "nepenî, nehînî, razber, veşartî, ne berçav". Hevreha aramî גניא (ginya: cin) ji גננ (genne: niximandin, veşartin). Heman lêkera erebî herwiha serekaniya van peyvan e jî: cenet ("cihê parastî": biheşt), cenîn ("di zikî de parastî": zarokê jidayiknebûyî), mecnûn..

Werger

• Almanî:
• Erebî: جن (cinn)
• Farisî:  → 
• Fînî:  → ,
• Fransî: ,  → ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → , , , ^? → 
• Tirkî:  → , ,  → 

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

1. cin, aşkû
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]