civan

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
 Binêre herwiha: jivan

Kurmancî

Bilêvkirin

civan cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

  1. sehî, saxî, komkirin, gelejmar, pirejimar.
  2. Cihê civînê ku meriv diraweste heta kesê meriv li bendê ye tê.

Ji wêjeyê

  • Delal û rind û şêrîn,
    Civan da bû, ku bê dînê
    Me dî naka şeva înê
    Sivik hatî civanê min.     — ()

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

Remove ads

Tirkî

Rengdêr

  1. ciwan, bedew
  2. timal, tevnal

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads