dih

 Binêre herwiha: Dih

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: dih

Hoker

dih

1. duhî, duh, do, roja berî îro

Herwiha

• dihî

Werger

Navdêr 1

dih n

2. (xisûsen Elbistan) gund

Jê

• Dih
• Dihok

Etîmolojî

Ji proto-îranî (“warê dijminan, welatê dijminan”), hevreha sanskrîtî desyu- (dijmin), avestayî dexyu- (war, welat), farisiya kevn dehyu-, pehlewî dêh, (, “gund”) ya soranî, (gund) ya zazakî û (, “gund”) ya farisî.

Werger

gund — binêre gund

Navdêr 2

dih m

1. gidîşên çilû,
   texeyên çilû,
   gurzên çilû yên li ser hev
   • Ev [dih] ew çulî (belgên daran) in yên ku havînê dibirrin û datînin ser hev (dinijinin) daku nerizin û zivistanê wan wek alif didin pezî. Her bi vî şêweyî heliz û giya û alifên din jî ji bo terşî dinijinin. — ()

Herwiha

• dîh

Werger