etek

Kurmancî

Navdêr

etek n

1. binkiras, kirasên tenik (û bêhuçik yan huçikkurt) yên ku jin bi taybetî bi şev yan jî di bin kirasên din ve dikin ber xwe
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

Bide ber

• êlek

Etîmolojî

Ji tirkî , hevreha azerî ətək (dang, daw). Bi heman paşgira -ek herwiha: êlek, gumlek.

Jê

• etekdirû
• etekî

Werger

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

1. daw, pêş, daman

   ― Ba lê xist dawa wê rakir.

2. dang, serkap
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. kobe, serdaw
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
4. qûntar, binetar, qelaç, bintar

   ― Qûntara çiyê.

5. rûv, rûvik, berzik, berkurk
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]