ferd

Kurmancî

Navdêr

ferd m

1. kes, mirov, nefer, şexs
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. takekes, ariz
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. kit, tek
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

"Sirrê wehdet ji ezel girtiye hetta bi ebed Wahîd û ferd e bi zatê xwe wî nîn in çu ‘eded" -Melayê Cizîrî-

Bi alfabeyên din

Etîmolojî

Ji erebî ()

Jê

• ferdî
• ferdîtî
• ferdik

Werger

• Almanî:  →  nêr,  → 
• Erebî:  → , ^? → 
• Farisî:  → ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → 

2. kîs, tûr

ferd (cureyê rêzimanî?)

1. (kîs, tûr) Binêre ferde.

Îngilîziya navîn

Navdêr

1. tirs
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên tirs hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}