firvan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): 
• Kîtekirin: fir‧van

Navdêr

Tewandina firvan
Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	firvan	firvan	firvan
Îzafe	firvana	firvanê	firvanên
Çemandî	firvanê	firvanî	firvanan
Nîşandera çemandî	wê firvanê	wî firvanî	wan firvanan
Bangkirin	firvanê	firvano	firvanino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	firvanek	firvanek	firvanin
Îzafe	firvaneke	firvanekî	firvanine
Çemandî	firvanekê	firvanekî	firvaninan

firvan m yan n li gorî maneyê, r-ya req

1. (meslek) Kesa/ê ku firokeyan difirîne yan dizane bifirîne.

   Hevmane: firokevan, pîlot, balafirvan

Herwiha

• firrvan

Têkildar

• firgeh
• firoke

Jê

• firvan bûn (lêker)
• firvan kirin (lêker)
• firvanbûn (navdêr)
• firvanbûyî (rengdêr)
• firvanî
• firvanîtî
• firvankirin (navdêr)
• firvankirî (rengdêr)
• firvantî

Etîmolojî

Ji fir +‎ -van.

Werger

• Almanî:  →  m,  →  m
• Bretonî:  →  m
• Bulgarî: ()
• Erebî: ^? → , ^? → 
• Farisî:  → 
• Fînî:  → ,  → 
• Fransî:  →  m
• Holendî:  →  m
• Îngilîzî: (),  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Makedonî: ()
• Norwecî:  →  m
• Polonî:  →  m
• Rusî: (), пилот (pilot)
• Spanî:  →  m
• Tirkî:  → ,  → 
• Yûnanî:  →  m ()