hed

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: hed

Navdêr

hed n

1. sinor, hidûd, tixûb, merz
   • Çûn di erdê da û pa û mayî mat
     Pirr girî û xweş girî bê hed gelek — ()

Herwiha

• ḧed

Bide ber

• hemd

Jê

• bêhed
• bêhedî
• bihed
• bihedî
• hed danîn (lêker)
• hed kirin (lêker)
• heddanîn (navdêr)
• hedkirin (navdêr)
• hedkirî (rengdêr)
• hednas
• hednasî
• hednenas
• hednenasî
• hednezan
• hednezanî
• hedzan
• hedzanî

Etîmolojî

Deyn ji farisî , ji erebî ().

Werger

• Almanî:  →  n
• Erebî: ^? → 
• Farisî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? →