herb

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: herb

Navdêr

Tewandina herb
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	herb	herb
Îzafe	herba	herbên
Çemandî	herbê	herban
Nîşandera çemandî	wê herbê	wan herban
Bangkirin	herbê	herbino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	herbek	herbin
Îzafe	herbeke	herbine
Çemandî	herbekê	herbinan

herb m

1. Ceng, şer, pevçûn, bikaranîna çekan dijî hev.
   • Mîr gote Memê bi kîn û kerbe
     »Îro me digel te ceng û herb e
     Rabe ji mi ra were muqabil — ()

Jê

• herb kirin (lêker)
• herbî
• herbkirin (navdêr)
• herbkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji erebî (), hevreha aramî ܚܪܒܐ (xerba), îbrî חרב (xereb), têkilî xirab, xirabe.

Werger

• Afrîkansî:  → 
• Albanî:  → 
• Almanî:  →  m, ^? →  m
• Baskî:  → 
• Bretonî:  → 
• Danmarkî:  → 
• Erebî: ^? → 
• Esperantoyî:  → 
• Estonî:  → 
• Farisî:  → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  →  m
• Galîsî:  → 
• Îngilîzî:  → 
• Îrlendî:  → 
• Îtalî:  →  m
• Katalanî:  → 
• Latînî:  →  n
• Mecarî:  → 
• Norwecî:  → 
• Polonî:  → 
• Portugalî:  →  m
• Romanyayî:  → 
• Rusî: война (vojná)
• Spanî:  →  m
• Swahîlî:  → 
• Swêdî:  → 
• Tirkî:  → 
• Viyetnamî:  → 
• Weylsî:  → 

Almanî

Rengdêr

1. tehl
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên tehl hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}