hewce

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: hew‧ce

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
hewce	hewcetir	herî hewce (merkezî) tewrî hewce (rojavayî) hewcetirîn (soranîzm)

hewce

1. mihtac, ya / yê ku divê tiştek hebe yan bêyî wê nikare kar bike yan sax bimîne
   • Min ji wan horîsiriştan ew perî rûxsar-i bes
     Hewce sihrê Samirî nîn in ko zulfa reş bikit
     Çeşmê benda dilrubayan kagula 'eyyar-i bes — ()

Bi alfabeyên din

Hevmane

• gerek
• lazim
• muhtac
• pêdivî
• pêwîst

Herwiha

• hewca

Jê

• (lêker) hewce bûn
• (lêker) hewce kirin
• (navdêr) hewcebûn
• hewcedar
• hewcedarî
• hewcehî
• (navdêr) hewcekirin
• hewcetî
• hewceyî

Etîmolojî

Ji erebî ji rehê () ku herwiha serekaniya: hacet, hêcet, ihtiyac, muhtac yên kurdî ye.

Werger

• Almanî:  →  nêr,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Erebî:  → ,  → 
• Farisî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → 
• Fransî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  →