hidet

Kurmancî

Navdêr

Tewandina hidet
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hidet	hidet
Îzafe	hideta	hidetên
Çemandî	hidetê	hidetan
Nîşandera çemandî	wê hidetê	wan hidetan
Bangkirin	hidetê	hidetino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hidetek	hidetin
Îzafe	hideteke	hidetine
Çemandî	hidetekê	hidetinan

hidet m

1. qehr, kîn, kerb, nefret
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. nifir, xezeb^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• hiddet
• hîddet
• hîdet

Ji wêjeyê

Dema ku meriv çîroka Aram Gernasî dixwîne, li hemberî gundê Farqînê yê bi navê Boşatê, bi taybet li hemberî Hecî Semo, Rezoyê Koso û eşîra Mala Koso li hîddetê siwar dibe, kîna wan dikeve dilê meriv. Meriv dike ku hema rabe here di serî de cezayekî baş bide wî korî; ger ew bi dest neket, ji Malbata Hecî Semoyê kor yekî biqefêle û heyfê jê bistîne; ger ji malbata wî kes bi dest neket ji Mala Koso yekî biqefêle, hema ji êl û epên Boşatî kî rast hat!

(Roşan Lezgîn: Di çand û wêjeya kurdî de xetereyên civakî, Amidakurd.com, 3/2008)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• bêhidet
• bêhidetî
• bihidet
• hidetdar
• hidetdarî
• hidetî

Werger

• Almanî:  →  m,  →  m,  →  m,  →  m, ^? →  m
• Îngilîzî:  → 
• Tirkî:  →