huma

Kurmancî

Mane

huma (cureyê rêzimanî?)

1. huma: teyrê fîniq

Ji wêjeyê

• Her dilê bazîsifet dê seydê teyxûnek we bê
  Firr û perwazê humayî penceyê şûnqar-i bit
  Yar-i dê hakim bitin qewlê reqîban guh nekit — ()

Maltayî

Cînav

1. ew (pirjimar), wan

Papyamentoyî

Navdêr

1. dûkêl, dû, dûxan, dûman

Çavkanî

Ev made ji wergerên dûkêl hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}