jixwe

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: ji‧xwe

Hoker

jixwe

1. zaten, zatî, bêguman, helbet, diyar e ku, xuya ye ku
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• çixwe — Pêrtag
• jixo
• jixu

Jê

• jixweçûn (navdêr)
• jixweçûyî (rengdêr)
• jixwekirin (navdêr)

Etîmolojî

Ji ji +‎ xwe.

Werger

• Almanî:  → , ^? → , ^? → ,  → 
• Erebî: ^? → 
• Farisî: ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Îngilîzî:  → , ^? → , ^? → 
• Tirkî: ^? → ,  → , ^? → ,  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → 

Rengdêr

jixwe

1. bêwec, bêsûd, bêmifa, bêkêr, bêfêde, bêkelk

   Jixwe ye ku şîretan lê bikî: ew dê her wek dilê xwe bike.

Herwiha

• jixo
• jixu

Etîmolojî

Ji ji +‎ xwe.

Jê

• jixweçûn (navdêr)
• jixweçûyî (rengdêr)
• jixwekirin (navdêr)

Jê

• jixweyî

Werger