karavan

Kurmancî

Navdêr

Tewandina karavan
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	karavan	karavan
Îzafe	karavana	karavanên
Çemandî	karavanê	karavanan
Nîşandera çemandî	wê karavanê	wan karavanan
Bangkirin	karavanê	karavanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	karavanek	karavanin
Îzafe	karavaneke	karavanine
Çemandî	karavanekê	karavaninan

karavan m

1. erebeya bi dûv tirimpêlê ve bo ku mirov tê ve binive anku raze

Herwiha

• kerevan

Etîmolojî

Deyn ji îngilîzî ji zimanên îranî, hevreha kurdî karwan û farisî (karvan) ya farisî.

Jê

• karavanajo
• karavançêker
• karavandar
• karavanfiroş
• karavanî
• karavangeh
• karavansaz
• karavanvan

Werger

• Afrîkansî:  → 
• Almanî:  →  nêtar, ^? →  m
• Bulgarî:  →  () mê
• Çekî:  →  nêr
• Danmarkî:  → 
• Fînî:  → ,  → 
• Fransî:  → 
• Gaelîka skotî:  →  nêr
• Holendî:  → 
• Îbranî: קָרָןוָן (qaravan)
• Îngilîzî: caravan (vehicle),  → , ^? → , ^? → 
• Makedonî:  →  () mê,  →  () mê
• Mecarî:  → 
• Polonî:  →  mê
• Sirboxirwatî:  →  nêr
• Sotoyiya başûr:  → 
• Tirkî:  → 
• Yûnanî:  →  () nêtar