kite

	Bikarhênerek dixwaze ev peyv were standardkirin. Ji kerema xwe tevlî nîqaşa li ser Daxwazên standardkirinê bibin.(+)
	kîte  / kite

Kurmancî

Navdêr

Tewandina kite
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kite	kite
Îzafe	kiteya kita	kiteyên kitên
Çemandî	kiteyê kitê	kiteyan kitan
Nîşandera çemandî	wê kiteyê wê kitê	wan kiteyan wan kitan
Bangkirin	kiteyê kitê	kiteyino kitino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kiteyek kitek	kiteyin kitin
Îzafe	kiteyeke kiteke	kiteyine kitine
Çemandî	kiteyekê kitekê	kiteyinan kitinan

kite m

1. hece, parçeyên ku mirov dikare peyvekê lê parve bike dema mirov peyvê dibêje

   "Kurdistan" sê-kîteyî ye ji ber ku dikare wiha bêt gotin: Kur.dis.tan (anku mirov dikare li cihê niqteyê bisekine.)

   "Dest" peyvek yek-kîteyî ye. (ji ber ku divê mirov wê bi carekê bibêje)

   • Rehmê bi 'aşiq nabite / Wê qest e can yexma kite / Hetta ko dil qenc jê bite — ()
   • (...) carina kite bi kite, carina di ser re, qala hal û hewal, coş hêvî, jan û keserên wan bikim. — ()

Herwiha

• kît
• kîte

Têkildar

• vekît

Etîmolojî

Ji kit +‎ -e.

Jê

• kitandin
• kitandî
• pirrkîteyî
• yekkîteyî

Werger

hece — binêre hece