kiz

 Binêre herwiha: kîz û kız

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: kiz

Rengdêr

kiz

1. qels, lawaz, zeîf, bêhêz, ne xurt, ne bihêz
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. ne geş, ne ron, kêm-ronahî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. dengnizm, ne dengbilind, kêm-deng
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
4. ava qend û rûnan ku bi destên mirov ve diçespe
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
5. (Ûrmiye) dohn û rûn

   Ew xwarine gelek kiz e.

Pîrepend

``Her çi ciyê kiz e, mêşan lê vizeviz e``

Jê

• kiz bûn (lêker)
• kiz kirin (lêker)
• kizandin
• kizandî
• kizbûn (navdêr)
• kizbûyî (rengdêr)
• kizirandin (lêker)
• kiziyayî
• kizî
• kizîn
• kizîner
• kizîtî
• kizker
• kizkirin (navdêr)
• kizkirî (rengdêr)
• kiztî

Etîmolojî

Hevreha soranî kiz, pehlewî kes (kêm, biçûk) ji zimanên îranî.

Werger

• Îngilîzî:  → , ^? → , ^? → , (5)  → 
• Tirkî: ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 

Navdêr

Tewandina kiz
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kiz	kiz
Îzafe	kiza	kizên
Çemandî	kizê	kizan
Nîşandera çemandî	wê kizê	wan kizan
Bangkirin	kizê	kizino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kizek	kizin
Îzafe	kizeke	kizine
Çemandî	kizekê	kizinan

kiz m

1. kizgirî, kelogirî, girî, girîn, rondik barandin, hêsir werandin
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Jê

• kizgiriyok
• kizgiriyokî
• kizgirî

Werger