mani

 Binêre herwiha: manî

Tirkî

Navdêr

1. manî, asteng, kend, kosp, kelem, çurtim
2. (edebiyat) qewlerk, dûrik, manî (cureyekî şiîra gelerî ya bi qafiye)

Etîmolojî

Bi maneya manî asteng: ji osmanî (), ji erebî ().

Bi maneya cureyekî şiîra gelerî ji erebî (, “gotinên bimane, vecîze”).