kend

Kurmancî

Navdêr

Tewandina kend
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kend	kend
Îzafe	kenda	kendên
Çemandî	kendê	kendan
Nîşandera çemandî	wê kendê	wan kendan
Bangkirin	kendê	kendino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kendek	kendin
Îzafe	kendeke	kendine
Çemandî	kendekê	kendinan

kend m

1. (erdnîgarî) cihê kûr yê navbera du cihên bilind
   (bi taybetî navbera du zinaran yan rizdeyan)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

Bide ber

• xendek

Jê

• kendal
• kendalî
• kendalk
• kendav
• kendavî
• kendavk
• kend û kosp

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, hevreha kurmancî xendek, farisî (), (), () û (), pehlewî kendeg. () ya erebî û hendek ya tirkî ji zimanên îranî hatine wergirtin.

Werger

• Farisî:  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  →