melevan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): 
• Kîtekirin: me‧le‧van

Navdêr

melevan cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. Kesa/ê ku sovaniyê dizane; kesa/ê ku dikare bi livandina dest û piyên xwe di avê de bilive bêyî ku bikeve binê avê.

   Hevmane: sovan, ajnîvan, avjen

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. Kesa/ê ku mijûlahiya wê / wî melevanî ye.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

Herwiha

• melewan
• melezan

Etîmolojî

Ji mele (2) +‎ -van.

Jê

• melevan bûn (lêker)
• melevan kirin (lêker)
• melevanbûn (navdêr)
• melevanbûyî (rengdêr)
• melevanî
• melevanîtî
• melevankirin (navdêr)
• melevankirî (rengdêr)
• melevantî

Werger

• Almanî: ^? →  m
• Erebî: ^? → , ^? → 
• Farisî:  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  →