merdane

Kurmancî

Hoker

merdane

1. bi merdî, bi camêrî

Etîmolojî

Ji merd +‎ -ane

Ji wêjeya klasîk

• Wey mubtilê mudde'iyê kazib
  Merdane dibexşî canî erzan
  Heyfa ko bi mir giran î lerzan — ()

Werger

• Almanî:  →  m, ^? → 
• Erebî:  → , → 
• Farisî:  → ,  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → 

Tirkî

Navdêr

1. dolik, balor, şewebe, satif, merdane, kirtnak, kirdane, kirdanek, kirdang, tûx
2. dolik, tîrok, tîr, darê tîrê, darkilor, şûpik

Rengdêr

1. bi mêranî, bi merdî, mêrane, merdane