mest

 Binêre herwiha: mêst û meşt

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: mest

Rengdêr

mest

1. Kesa/ê mey vexwariye û di bin bandora wê de maye.

   Hevmane: serxweş, mendehoş

2. Kesa/ê bi kêfa wê / wî pirr bi tiştekê/î xweş bûye.

   Hevmane: bicoş, coşdar, bikêf, jihalçûyî, serxweş, sermest, mendehoş

Ji wêjeya klasîk

• Da şahidê esma bi hemî wechî binasîn
  Yek mestê Semed kir bi yekê neqşê senem da
  Yek girtiye zulfê we yekê xalê nima'î — ()

Bi alfabeyên din

Herwiha

• sermest

Bide ber

• mast
• mist
• mîst

Jê

• (lêker) mest bûn
• (lêker) mest kirin
• (navdêr) mestbûn
• (rendgêr) mestbûyî
• mestî
• (navdêr) mestkirin
• (rendgêr) mestkirî

Etîmolojî

Hevreha yan ji farisî (), farisiya navîn (mest) ji *meyestê- (*meybûyî, bi meyê serxweşbûyî) ji mey.

Werger

• Almanî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Farisî:  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 

Zazakî

Hoker

1. Guhartoyeke .

Tirkî

Rengdêr

1. mest, sermest, sergeşte, serguzeşt
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. mes, laçîn, kale, mihsik
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]