mift

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Kurmancî

Zêdetir agahî Tewandina, Zayenda mê ya binavkirî ...

mift m

  1. kilîl, kilîd, enextar,
    asinkê derî pê têt vekirin
  2. çare, çareserî, hel
  3. belaş, bêpûl, bêpare

Ji wêjeya klasîk

  • Reh şubhetê vê cihan-i fanî
    Mift nadine pareyek ji nanî
      ()

Herwiha

Bide ber

Etîmolojî

Bo ramana kilîl bibîne mifte.

Ramana bêpere hevreha farisî (), soranî (), dawiyê ji proto-hindûîranî , ji proto-hindûewropî (berdayî, xwe ra dayî), ji (aza kirin, filitîn). Hevreha sanskrîtî () an (). Bo dariştinê bide ber soranî (, mift, bêpere) û zazakî (mift, belaş), qusandina ji xwe ra.

Dibe miş (wek di mişexwer de, hevwate: miftexwer) jî jê bibe, jixwe /k/a proto-hindûewropî divê di hindûîranî de bibûya /ç/.

Werger

Rengdêr

mift

  1. belaş, bêpare, herwe, bedewa

Bide ber

Etîmolojî

Bibîne jorê.

Werger

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads