nikah

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: ni·kah

Navdêr

Tewandina nikah
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nikah	nikah
Îzafe	nikaha	nikahên
Çemandî	nikahê	nikahan
Nîşandera çemandî	wê nikahê	wan nikahan
Bangkirin	nikahê	nikahino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nikahek	nikahin
Îzafe	nikaheke	nikahine
Çemandî	nikahekê	nikahinan

nikah m

1. mehr, jinûmêrî, kirin jinûmêr

Herwiha

• nîkah

Etîmolojî

Ji erebî (nikaḧ: nikah, mehr) ji zimanên îranî, hevreha pehlewî nikah (nerîn, nêrîn, niga), avestayî nikatem- (nerîn, nêrîn, niga), îraniya kevn ni-kaθe- (nerîn, niga), têkilî niga, aga, nerîn û (bi metatezê) hay.

Jê

• nikah kirin (lêker)
• nikahkirin (navdêr)
• nikahkirî (rengdêr)

Werger

• Almanî:  → 
• Îngilîzî: ^? → 
• Tirkî:  → 

Azerî

Navdêr

1. (malbat) zewac

Çavkanî

Ev made ji wergerên zewac hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Endonezyayî

Navdêr

1. (malbat) zewac

Çavkanî

Ev made ji wergerên zewac hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Mane

 (cureyê rêzimanî?)

1. mehr, nîkah
2. mehremisr (pere, mal û tiştê wisa ku di heyna birîna mehrê de dikine berê, yanê mehra ku li ser van tiştan tê birin)