qebir

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: qe·bir

Navdêr

Tewandina qebir
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qebir	qebir
Îzafe	qebira	qebirên
Çemandî	qebirê	qebiran
Nîşandera çemandî	wê qebirê	wan qebiran
Bangkirin	qebirê	qebirino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qebirek	qebirin
Îzafe	qebireke	qebirine
Çemandî	qebirekê	qebirinan

qebir m

1. Cihê kesek mirî lê hatiye binaxkirin.

   Hevmane: gor, tirb

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. mezar, merqed, ziyaret, mezel^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• qebr
• qevr
• qewr

Etîmolojî

Ji erebî

Jê

• qebir kirin (lêker)
• qebirandin
• qebirandî
• qebiristan
• qebiristanî
• qebirî
• qebirkirin (navdêr)
• qebirkol
• qebirkolî

Ji wêjeya klasîk

• Dibêjin Xoce bê debr e
  Di menê da dikan qebr e
  Tijî toz e tijî xebr e — ()

Werger

• Almanî:  →  n,  →  m,  →  n,  →  m
• Erebî: ^?
• Esperantoyî:  → 
• Ferî:
• Fînî:  → 
• Fransî:  → 
• Frîsî:  → 
• Holendî:  → ,  → 
• Îbranî:  → ,  → 
• Îngilîziya kevn:
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → 
• Katalanî:  → 
• Latînî:
• Norwecî:  → 
• Portugalî:  → ,  → ,  → ,  → 
• Sirananî:
• Spanî:  → ,  → 
• Swêdî:  → 
• Tagalogî:
• Tirkî:  →