sebat

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: se·bat

Navdêr

Tewandina sebat
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sebat	sebat
Îzafe	sebata	sebatên
Çemandî	sebatê	sebatan
Nîşandera çemandî	wê sebatê	wan sebatan
Bangkirin	sebatê	sebatino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sebatek	sebatin
Îzafe	sebateke	sebatine
Çemandî	sebatekê	sebatinan

sebat m

1. Bêhnfirehî, sebir, tirûş, semax, tebat, tehemil, tolerans, vehewan, hedan, hedirîn, bênfirebûn.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Jê

• bêsebat
• bêsebatî
• bisebat
• sebat kirin (lêker)
• sebatdar
• sebatdarî
• sebatî
• sebatkirin (navdêr)
• sebatkirî (rengdêr)

Bide ber

• sibat

Etîmolojî

Ji erebî ()

Werger

• Almanî:  →  m,  →  m
• Çekî:  →  m
• Fînî:  → ,  → 
• Fransî:  →  m
• Îngilîziya kevn:
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → 
• Portugalî:  →  m
• Rusî:  →  ()
• Slovenî:  →  m
• Spanî:  →  m
• Telûgûyî:  →  (), సహనం (sahanaM)
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → 

Tirkî

Navdêr

1. semax, tirûş, tebat, sebat
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]