seraf

Kurmancî

Navdêr

seraf cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. bikirr û firoşkarê zêrr û zîvan
2. hûrkerê pareyan

Herwiha

• serraf
• sarraf (di bin tesîra tirkî de)

Etîmolojî

Ji erebî (), hevreha akadî ṣerapu, têkilî serf û mesref.

Werger

• Tirkî:  →