sinordar

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: si·nor·dar

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
sinordar	sinordartir	herî sinordar (merkezî) tewrî sinordar (rojavayî)

sinordar

1. Tişta/ê ku hatiye sinorkirin, tiştê ku sinorek bo hatiye danîn.

   Hevmane: bisinor, sinorkirî, mehdûd, sinornas, bihed

   Dijmane: bêsinor, bêhed

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. Kêm, piçek; teng, ne fire.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• sinûrdar
• sînordar
• sînûrdar

Etîmolojî

Ji sinor +‎ -dar.

Jê

• sinordar bûn (lêker)
• sinordar kirin (lêker)
• sinordarane
• sinordarbûn (navdêr)
• sinordarbûyî (rengdêr)
• sinordarî
• sinordarîtî
• sinordarkirin (navdêr)
• sinordarkirî (rengdêr)
• sinordartî

Werger

• Almanî: ^? → , ^? → , ^? → 
• Erebî: ^?, ^?
• Farisî: ^? → 
• Fînî:  → ,  → 
• Fransî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → 
• Îtalî:  →  n
• Tirkî:  → ,  → , ^? →