tunc

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: tunc

Navdêr

tunc n

1. bronz,
   madenek amêjen e û ji misî û bi kêmî madenek din hatiye çêkirin
   (wek xelata sêyem tê dan)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

Herwiha

• tûnc

Jê

• tuncî
• tuncîtî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Afrîkansî:
• Almanî:  →  m
• Danmarkî:  → 
• Erebî: برونز (brûnz),
• Esperantoyî:  → 
• Farisî:
• Fînî:  → 
• Fransî:  → ,  → 
• Frîsî:
• Holendî:  → 
• Îngilîzî:  →  (alloy)
• Îtalî:  → 
• Katalanî:  → 
• Latînî:  → 
• Mecarî:  → 
• Papyamentoyî:
• Portugalî:  → 
• Rusî:  →  ()
• Spanî:  → 
• Swêdî:  → 
• Tirkî:  → ,  → 
• Yûnanî:  →  ()

Latînî

Hoker

1. hingê (wê demê, wî çaxî, wî wextî, wê gavê, wî zemanî)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]