wefadar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
wefadar	wefadartir	herî wefadar (merkezî) tewrî wefadar (rojavayî)

wefadar

1. Ne derewker, ne durû, ne derewîn, ne virrek, rastgo.

   Hevmane: dilsoz, pêbawer, biwefa, sadiq, rastgo

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. sozdar, pabend, pêgir, loyal^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeya klasîk

• Mestîne ji destê min nigînê
  Gava tu diçî ve ey wefadar
  Evrenge ji min bibêje dildar — ()

Dijmane

• bêwefa

Jê

• (lêker) wefadar bûn
• (lêker) wefadar kirin
• (navdêr) wefadarbûn
• (navdêr) wefadarkirin
• (rengdêr) wefadarbûyî
• (rengdêr) wefadarkirî
• wefadarî
• wefadarîtî
• wefadartî

Etîmolojî

Ji wefa +‎ -dar.

Werger

• Almanî:  → ,  → ,  → , ^? → 
• Erebî:
• Farisî:  → ,  → 
• Fînî:  → ,  → 
• Fransî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → , ^?