wefa

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): 
• Kîtekirin: we‧fa

Navdêr

Tewandina wefa
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	wefa	wefa
Îzafe	wefaya	wefayên
Çemandî	wefayê	wefayan
Nîşandera çemandî	wê wefayê	wan wefayan
Bangkirin	wefayê	wefayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	wefayek	wefayin
Îzafe	wefayeke	wefayine
Çemandî	wefayekê	wefayinan

wefa m

1. dilsozî, sozdarî, sedaqet, pêgirî, loyalîte, sadiqbûn, wefadarî,
   bicihanîna erk û sozên xwe
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. pabendî, dilsozbûn, wefadarbûn, pêgirbûn, pêbawerî, qunêtîbûn, sozdarbûn^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeya klasîk

• Bi cehanê mebe mexrûr ko cehan 'eyni serab e
  Serkeşî, şîwe'ê erbabê wefa nîne, rihê min
  Te ji dil sohtî Mela bes bi Melê ra bi cefa be — ()

Bide ber

• wefat

Etîmolojî

Ji erebî ().

Jê

• bêwefa
• bêwefayî
• biwefa
• wefadar
• wefadarî
• wefadarîtî
• wefadartî
• wefayî

Werger

• Almanî:  →  m,  →  m
• Erebî: ^? → 
• Esperantoyî:
• Farisî:  → ,  → 
• Fînî:  → ,  → 
• Fransî:  → ,  → 
• Holendî: ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → 
• Îtalî:  → 
• Mecarî:  → ,  → 
• Portugalî:  → 
• Tirkî:  →