Docufictio
From Wikipedia, the free encyclopedia
Docufictio (cum docudramate non confundenda) est cinematographica pelliculae documentariae et fictionis coniunctio,[1] genus pellicularum[2] quod realitatem ut vere est (cinema directum vel cinéma vérité) capere conatur et simul elementa irrealia vel condiciones fictionales in narrationem introducit ut repraesentatione realitatis per certam expressionem artificiosam confirmet. Docufictio disertius est documentarium elementis fictis contaminatum,[3] per tempus reale captum,[4] cum eventus fiant, et in quo aliquis—persona argumenti pelliculae—personam suam in vita reali agit.
Neologismus docufictio,[5] qui saeculo vicensimo uno ineunte apparuit, nunc in nonnullis linguis adhibetur et late pro classificatione ab internationalibus feriis pellicularibus accipitur.[6][7][8][9][10][11][12][13] Docufictio, vel in cinemateo vel televisione visa, est genus pellicularum primo decennio saeculi vicensimi primi plene evolutum. Verbum docufictio aliquando ad litterarias diurnariorum artes spectare (nonfictio creativa) usurpatur.[14]