Gulielmus I (rex Angliae)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Gulielmus I (Latine huius temporis Willelmus; Anglosaxonice Willelm; posterioribus Anglice William the Conqueror, scilicet "Conquisitor",[1] Francogallice Guillaume le Bâtard, scilicet 'Nothus'), fuit filius Roberti I ducis Normannorum Herlevaeque eius amasiae. Natus est Falesiae circa annum 1028, mortuus Rothomagi die 9 Septembris 1087. Anno 1066, a pugna Hastingensi incipiens, Angliam expugnavit; rege Haroldo mortuo, Gulielmus factus est rex Angliae. Ille quidem ultimus est, hodie usque, qui ex continente Europae terra Britanniam cepit.